Toen in Knysna, in Zuid Afrika, een gay pride plaatsvond las Errol Naidoo een passage voor uit Jesaja: “schaamteloos pronken ze met hun zonden, als Sodom. Wee hun, want ze berokkenen zichzelf kwaad”. Errol Naidoo is de spreekbuis voor het evangelisch christendom in Zuid Afrika, en werpt zich op als verdediger van het gezin als hoeksteen van de samenleving. Dat houdt voor hem in dat zoiets als het homohuwelijk ten stelligste moet verworpen worden. En het gaat al helemaal de verkeerde weg op met de wereld, als homo’s ook nog eens openbaar gaan pronken met hun zonden, zoals in een gay pride. “Wee hun”, dreigt Errol. Wij huiveren, want ook in deze zo ontkerkelijkte tijden, herinneren wij ons toch wat ooit met Sodom is gebeurd: het werd om haar zonden vernietigd door zwavel en vuur dat uit de hemel neerregende.

Toch is het vreemd dat deze zo Bijbelvaste Errol zo slordig omgaat met zijn bijbel. Zonder dat hij zich daar zelf bewust van lijkt te zijn, gaat hij mee in een traditie die de zonde van Sodom interpreteert als homoseksualiteit. Ons Nederlandse woord ‘sodomie’ getuigt daar nog van. De bijbel interpreteert de zonde van Sodom echter als iets heel anders. In het verhaal zelf bestaat de zonde van de Sodomieten erin dat zij het gastrecht met de voeten treden[1]
. De profeet Jesaja vergelijkt de Israëlieten met de leiders van Sodom en volk van Gomorra omdat zij bloed vergieten en weduwen en wezen niet beschermen[2]
. Jeremia vergelijkt de profeten die overspel plegen, leugen spreken en kwaaddoeners bemoedigen, met de inwoners van Sodom en Gomorra[3]
. De profeet Ezechiël is nog duidelijker als hij Israël toespreekt:

Zo waar ik leef – spreekt God, de HEER –, je zuster Sodom en haar dochters hebben zich niet zo slecht gedragen als jij en je dochters. Terwijl zij zich toch, omdat ze genoeg te eten hadden en onbezorgd van hun rust konden genieten, hoogmoedig gedroegen en niets deden voor de armen en de machtelozen. Ze verhieven zich boven de anderen, wat ze deden vond ik gruwelijk. Ik zag het en heb hen weggevaagd[4].

Waarom moet ik toch denken aan zovele Afrikaanse leiders als ik dit lees? Mijn vurige wens is dat fundamentalistische christenen hun bijbel nog veel ‘fundamenteler’ gaan lezen, en hun “wee” zullen uitroepen over leiders die de echte problemen van corruptie, armoede en onderdrukking weigeren aan te pakken, terwijl ze zich koesteren in hun eigen rijkdom en veiligheid.

[1] Gen.19:8b.

[2] Jes.1:10,15-17.

[3] Jer.23:13-14.

[4] Ez.16:48-50.